ایران درودی نامی آشنا در عرصه نقاشی امروز ایران است که بیش تر با رنگ ها و فضاهای خاص و منحصربه فردش که ملهم از نورهای درونی اویند، شناخته می شود؛ نورهایی که هربار به شکلی در قلم موی نقاش، خود را یافته و بر زمینه ای از بی تابی ها و رویاهای او، یاس ها و امیدهای ما را نمایانده اند.
به این خاطر است که شکل ها و حجم ها از خود، بیرون زده اند و در هیچ قاب و قالبی نمی گنجند. همچنان که پرنده را شاید، اما پرواز را نمی توان در هیچ قفسی حبس کرد.