توضیحات

در پشت جلد کتاب می خوانیم:

شش داستان اترک هرچند که به ظاهر جدای از هم هستند اما می توان آن ها را در جایی مرتبط و حتی پیوسته دانست. در همه آن ها شخصیتی به نام شاهین اترک به عنوان روایت کننده، روایت شونده، یا شاهد و ناظر داستان حضوری کم یا زیاد دارد. سه داستان در مشهد می گذرند – البته نه آن مشهد کلیشه ای و مرسوم در رسانه ها به اعتبار شهری مذهبی- و سه داستان دیگر یکی در بلوچستان ایران، یکی در تهران، و یکی در ناکجاآبادی در شمال ایران. البته در لابلای این داستان ها به صورت ذهنی و عینی به زمان ها و مکان هایی در خوزستان و ترکمنستان، دهه پنجاه یا دهه اول قرن چهارده خورشیدی هم نقبی زده شده است.
داستان های اترک به تکه هایی از وقایع تاریخ معاصر ایران در بستر اتفاقاتی که برای خانواده یا خانواده هایی افتاده است، سایه وار اشاره می کند. اترک می کوشد تا آنچه را که بر ما رفته و آنچه را که برما می رود، روایت کنند.