توضیحات

در پشت جلد کتاب می خوانیم:

یکی از ده ها ایرادی که می توان به مشکل سانسور – ممیزی کتاب وارد دانست این است که زنجیره ی کار نشر نویسنده – به معنای هرچه در جای و به هنگام خود- گسسته می شود. مجموعه ای به ناشر سپرده می شود و انگار باید آن را به دست فراموشی سپرد تا زمانی فرا برسد که به حکم قضا و قدر، سنگ مانع از مسیر انتشار کنارزده شود و توفیق عرضه بیابد. مدت زمانی که می تواند کم یا بیش از ده سال باشد. بدیهی است چنین کتابی انگار حلقه ی گم شده ای است که چندی بعد یافته شده و ذهن نویسنده می باید خود را قانع کند که اثر بازیافته در سلسله – زنجیره و در جای خود قرار خواهد گرفت. این حکایت- نوشتارهای عبور از خود هم از زمره ی چنان آثاری است که به هنگام اقبال انتشار نیافت تا این سال که در آن ایم، یک هزار و سیصد و نود و هفت، و تقریباً نزدیک به ده سال. اکنون چه توان گفت به جز این که از باب احترام به خواننده بیاید که شرح حال این وجیزه چنین بود!

توضیحات تکمیلی