توضیحات

در پشت جلد کتاب می خوانیم:

رضا زنگ آبادی، نویسنده ی شناخته شده ی معاصر، در رمان خون خرگوش تدارک جهان هول انگیزی دیده برای خواننده و کل ذهنش را دچار آدم ها و قصه های شان می کند. زنگی آبادی با رمان تحسین شده ی شکار کبک در ادبیات ایران درخشید. او که در کرمان زندگی می کند دل بسته ی قصه ی خشونت و آدم هایی است که چیزی برای از دست دادن ندارند اما نمی خواهند از پا دربیایند.
رمان خون خرگوش قصه ی گودال است؛ گودالی در حاشیه ی شهر که در سوراخ هایش وازدگان و بی چیزها زندگی می کنند. قهرمان دختر نوجوانی است که پدر خشن و همسایگان طرد شده اش به همراه چند خرگوش و چند خرده ریز دیگر کنارش هستند. پدر زغال چوب درست می کند و برای پول درآوردن حاضر به هر کاری است. بسیاری از اهالی گودال نخاله جمع کن های چرخ به دست هستند و البته نیم زندگان و گاهی مردگان. مانند دکتری که رگ های پاره از تزریقش او را به این جهنم فرستاده. اما قهرمان زنگی آبادی رویایی در سر دارد و با تمام وجود زندگی می کند و می جنگد بلکه در این گودال طنابی برای برآمدن بیابد، ولی خرده روایت ها و اتفاق هایی در راه اند که به کل همه چیز را غیر قابل پیش بینی می کنند. زنگی آبادی اکسپرسیونیست جسور ادبیات ماست که از باز کردن زخم ها ابایی ندارد؛ زخم هایی که ترمیم شدنی نیستند، زخم هایی که خون شان سیاه شده است…