توضیحات

در پشت جلد کتاب می خوانیم:

روی شیشه ی تابلویی دست کشید و زمزمه کرد: نشود فاش کسی آنچه میان من و توست!
اشارات نظر داشتند با هم.
او که نگاهش می کرد. دخترک چای می ریخت توی فنجان های شیشه ای و دسته داری که یک وقتی از بازار گنجعلی خان خریده بودند.
او که نگاهش می کرد دخترک قورمه سبزی را می کشید توی کاسه های ملامین و با دوغ دست ساز می چید وسط سفره.
او که نگاهش می کرد دخترک هندوانه را از وسط حوض سیمانی حیاط برمی داشت و لب باغچه قاچ می کرد توی دیس ملامینی که نقش لیلی و مجنونش عجیب به آن دو می آمد.
او که نگاهش می کرد…
آه کشید و با تابلویی که حاصل خطاطی ناشیانه ی دخترک بود دوباره لب تخت نشست.
زیاد نگاهش می کرد. آنقدری که از زیر و رو کردن انگشتانش لای موها بافتن را یاد گرفت.