توضیحات

در پشت جلد کتاب می خوانیم:

در سال 1920 میلادی، کمی بعد از جنگ جهانی اول، فروید کتاب کوچکی را تحت عنوان ماوراء اصل لذت به رشته تحریر درآورد. مفهوم بزرگی که در این کتاب کوچک نهفته بود نقطه عطفی در تاریخ روانکاوی شد. داستان ماوراء اصلا لذت از آن جا آغاز شد که در سال های بعد از جنگ افراد باقی مانده و صدمه دیده از جنگ علائمی را نشان می دادند و شکایاتی داشتند که تجزیه و تحلیل آن ها با روانکاوی براساس تکیه بر اصل لذت مشکل بلکه غیرممکن بود. فروید از خود می پرسید که چرا این بیماران تجربیات تروماتیک صدمه زا و صحنه هایی از جنگ را به صورت کابوس های ترسناک و هراس های ممتد بی وقفه مشاهده می کنند و این صحنه های آسیب زا در مخیله و یا رفتار آنان تکرار می شود؟ آن ها چه لذتی از این بازی روانی می برند؟ چرا این کابوس ها، هربار به شکلی ولی از زاویه دیگری در خواب و بیداری برآنان ظاهر می شود؟

توضیحات تکمیلی