توضیحات

در پشت جلد کتاب می خوانیم:

در ششم ژانویه ی 1935، فروید در نامه ای خطاب به «لوآندره آ سالومه» آورده بود: « شخصیت موسی در طول زندگی من همواره در تعاقب من بوده است!»… بر همین قیاس، می توان گفت شخصیت های درام مکبث و به ویژه لیدی مکبث نیز به مانند شخصیت موسی در طول زندگی فروید «همواره در تعاقب او» بوده، و دلیل آن این که بیش از هر شخصیت ادبی دیگر مورد استناد او قرار گرفته اند. زوج مکبث، و به ویژه لیدی مکبث، بیمار آرمانی فروید و پسیکانالیز هستند، و اکثر مفاهیم و مسائل مورد علاقه و بررسی این دانش در وجود و منش آن ها گرد آمده است: اختلال عصبی، هراس ستوه آور، وسوسه، دلهره، از کار افتادگی عضوی، و پرخاش گری و مرگ و غیره از آن جمله هستند. هم فروید و هم همکاران او – چه آن ها که به او وفادار ماندند، و چه آن ها که مانند آدلر و یونگ راه دیگری در پیش گرفتند- به کرات از این مفاهیم سخن به میان آورده و به تحلیل آن ها دست زدند… در میان این گروه، لوآندره آ سالومه بلاغت و شهامت و صداقت در دفاع از اندیشه ی استاد را به نهایت می رساند: « هیچ چیز نزد فروید نفرت آورتر از آن نبود که زیر پرچم «خوش بینی» و دفاع از آن، حقیقت را پنهان کنیم. دشمنان فروید یعنی واعظان خوش بینی، افشای غرایز حیوانی و توحش و پرخاش گری موجود انسانی، یعنی افشای قدرت غریزی مرگ، را بر او نبخشیدند.»
از متن کتاب

توضیحات تکمیلی