توضیحات

در پشت جلد کتاب می خوانیم: 

در کمال خونسردی یکی از شاهکارهای ناداستان خلاق همه ی اعصار است. نوشتن این کتاب ترومن کاپوتی (1984-1924) را چنان از انرژی تهی کرد که در عمل بیست سال آخر زندگی اش را صرف مبارزه با خستگی نوشتنش کرد و، در نهایت در اوان شصت سالگی، بر اثر مشکلات حاد کبدی از دنیا رفت  و آرامش یافت…
ماجرا از خبر کشتار خانواده ای چهار نفره در سال 1959 آغاز شد، خبری کوتاه که کاپوتی را بر آن داشت تا مانند کارآگاهی کلاسیک پی همه ی سرنخ هایی برود که پیرامون این جنایت فجیع وجود داشت. پس از دستگیری قاتلین، او ماه های بسیاری را با آن ها حرف زد. با هر آدمی که چیزی دیده بود، با هر شاهدی، و شش سال بعد، یعنی در 1966، کتاب انتشار یافت و پرچم دار جریانی شد که امروزه « ناداستان خلاق» می نامندش، کتابی که آن را طنین صدای تبر راسکولنیکف دانسته اند در ذهن غول ادبیات امریکا، صدای تبری که او را به کانزاس خونین کشاند تا کشف کند چرا این انسان ها می بایست سلاخی می شده اند و چرا این دو جوان میل به ریختن خون داشته اند. در کمال خونسردی تاریخ مستندنگاری خلاق را به بعد و قبل از خود تقسیم کرده است…

توضیحات تکمیلی