توضیحات

در پشت جلد کتاب می خوانیم:

همیشه هم اشک ها مایه ی خیر نمی شوند. آن ها وقتی شفابخش و سرورانگیزند که قبل از فرو ریختن مدت زیادی در سینه بجوشند و سپس فرو ریزند. اول بسیار شدیدند، ولی رفته رفته آرام تر و شیرین تر می شوند و خستگی گنگ و ملال آور ما را می زدایند… ولی هستند اشک هایی که سردند، اشک هایی که با خست فرو می ریزند و قطره قطره مثل بار گرانی بی حرکت بر قلب سنگینی می کنند و از دل بیرون می ترواند، بی آن که نشاطی ببخشند یا تسکین بدهند. این ها اشک های نیازند…

توضیحات تکمیلی