توضیحات

در پشت جلد کتاب می خوانیم: 

غلامحسین ساعدی در 1314 در تبریز دیده به جهان گشود. او با نام مستعار گوهرمراد بیشتر آثار نمایش خود را به چاپ سپرد.
در دانشگاه های تبریز و تهران پزشکی و روان پزشکی خواند. با درک خاصی از شخصیت های روان پریش و آشفته ذهن و کشف دردها و آسیب های روحی آنان، توانست به خوبی از این کاراکترها در داستان های خود بهره گیرد. فضای داستان ها و نمایشنامه هایش آکنده از درهم آمیختگی کابوس و واقعیت است که فضایی وهمناک به آثارش می دهد.
اولین مجموعه داستانش در (1339) به نام شب نشینی با شکوه منتشر شد. در مجموعه داستان به هم پیوسته عزاداران بیل (1342) ، توپ (1348) و ترس و لرز (1346) از بدویت جغرافیایی برای ترسیم فضایی شگفتی آفرین و ترسناک به خوبی بهره می جوید.
از مجموعه داستان هایش می توان از واهمه هایی بی نام و نشان (1346)، گور و گهواره (1350) و از تک نگاریهای او اهل هوا (1345) وخیاو یا مشکین شهر و از آثار نمایشی اش: لال بازی ها، چوب به دست های ورزیل، آی بی کلاه آی باکلاه و دیکه و زاویه را می توان نام برد.
ساعدی در 1364 در فرانسه درگذشت و در جوار صادق هدایت به خاک سپرده شد.

توضیحات تکمیلی