توضیحات

در پشت جلد کتاب می خوانیم:

اندرزهای سودایی- ناخشنودانه و کج خلقانه ی شوپنهاور به هرحال در خواننده واکنش های مختلفی برمی انگیزد.
گزاره های کنار هم چیده ای از این دست، با نیروی ضربتی و قاطع شان، مثالی عینی برای خواننده فراهم می آورند، تا بتواند به روشنی پیش چشم قرارشان دهد، و به مجرد این که زندگی موقعیت بجایی در اختیارش گذاشت، تصمیم بگیرد از آن پیروی کند و آن را سرلوحه ی کارش قرار دهد یا ندهد. البته می توان گفت شوپنهاور هنر رنجاندن را با سبک و سیاقی به ما می آموزاند که در دبستان های عهد باستان اخلاق را می آموزاندند؛ و آن شیوه از این قرار است: آموزش اخلاق نه طبق روش تدریس، یعنی نظریه ی تجریدی و روش ذهنی، بلکه طبق روش کاربردی، یعنی از طریق ارائه ی الگو و تمرین عملی انضمامی.