توضیحات

در پشت جلد کتاب می خوانیم:

پسرک دوچرخه سوار به سرعت از کنار دخترک دانش آموز رد می شد و می پرسید: « عروس مادر من می شی؟» دخترک هرگز به این سوال پاسخ نمی داد. سکوت علامت رضا بود؛ این را هردو می دانستند.
پسرک در هفده سالگی به جبهه رفت و در چهل و دو سالگی دخترک بازگشت و در قبرستان شهر کوچک آرام گرفت.
فردای روز تشییع استخوان های پسرک، زن سر مزار او رفت. همان پسرک شوخ و شنگ هفده ساله در قاب عکس به او لبخند می زد. دخترکی شش ساله ظرف خرما را جلوش گرفت و گفت: «چقدر پسرتون خوشگل بوده!»

توضیحات تکمیلی