تصور اغلب ما از تربیت فرزندانمان این است: فراهم کردن محیطی امن، برنامه ریزی دقیق و هدفمند برای زمان های کار و فراغت؛ نظارت دقیق بر اعمال و روابطش و هدایت او تا رسیدن به اهدافی عالی. هدف والدین امروزی این است که فرزندانشان را به شکلی خاص و دلخواه « بسازند» تا در بزرگ سالی فردی موفق شود. اما آلیسون گوپنیک، از روان شناسان پیشرو معاصر، در این کتاب از غیر علمی بودن و همچنین زیانبار بودن این نگاه به فرزندپروری سخن می گوید. او نشان می دهد که چرا هرگز نباید دنبال ساختن و شکل دادن به فرزندانمان باشیم؛ کودکان طوری خلق شده اند که نامنضبط و بازیگوش و پیش بینی ناپذیر و خیال پرداز باشند؛ آن ها طوری خلق شده اند که هم بسیار متفاوت از والدینشان و هم بسیار متفاوت از یکدیگر باشند. گوپنیک همچنین توضیح می دهد که چگونه از فرزندانمان طوری مراقبت کنیم که بیاموزند در جهانی پیش بینی ناپذیر افرادی انعطاف پذیر، خلاق و مقاوم باشند.