توضیحات

در پشت جلد کتاب می خوانیم:

سال 1327 میلادی است. برخی از اعضای فرقه قدیس فرانسیس در یکی از صومعه های ثروتمند ایتالیا متهم به بدعت و ارتداد شده اند و برادر ویلیام اهل باسکرویل، کشیشی انگلیسی برای اعلام مواضع امپراطور لوئی باواریایی در منازعه بین پاپ و فرقه به آنجا اعزام شده است. ماوریت برادر ویلیام ناگهان تحت الشعاع رشته ای از جنایات عجیب و غریب قرار می گیرد و او با سوابق و تجاربی که در دستگاه تفتیش کلیسا اندوخته، مثل یک کارآگاه دست به کار می شود. ابزارهای او در این تحقیقات عبارتند از : منطق ارسطو، الهیات توماس آکویناس و شناخت تجربی راجر بیکن که طنزی شیطنت آمیز و نوعی کنجکاوی بی امان آن را صیقل داده و برنده کرده است. ویلیام به گردآوری شواهد و رمزگشایی نمادهای سری و نسخ خطی پر رمز و راز مشغول می شود و دردل هزارتوی خوف انگیز صومعه کند و کاو می کند، صومعه ای که جالب ترین حوادث شب ها در آن اتفاق می افتد.

تکه هایی از کتاب آنک نام گل:

در این جامعه مدتی است که افعی غرور چنبره زده، ولی چه غروری؟ غرور قدرت؟ آن هم در صومعه‌ای که از جهان منزوی است؟ نه، البته نه، غرور ثروت و مکنت؟ برادرانم، پیش از آن جهان پر از طنین مباحثات طولانی در باب فقر و مالکیت شود، از روزگار بنیانگذار فرقه‌ی ما تاکنون، حتی آنگاه که همه‌چیز داشتیم، هرگز چیزی نداشتیم و ثروت راستین ما رعایت «قاعده» نیایش و کار بود. اما از کار ما، کار فرقه ما و به‌خصوص کار این صومعه، بخشی – و درواقع جوهر آن – مطالعه و حفاظت از دانش است. می‌گویم حفاظت از دانش، نه جستجوی دانش، چون خاصیت دانش، به مثابه‌ی امری الهی این است که کامل است و از روز نخست در کمال کلمه، خود را برای خویش بیان می‌کند. می‌گویم حفاظت و نمی‌گویم جستجو، چون خاصیت دانش به مثابه‌ی امری بشری این است که از موعظه‌های پیامبران تا تفاسیر آباء کلیسا در طی قرن‌ها تعریف و تکمیل شده. پیشرفت و واگشت اعصار در تاریخ دانش وجود ندارد، بلکه حداکثر نوعی تکرار متوالی و والا وجود دارد. تاریخ بشر پیش می‌رود و حرکت آن متوقف‌شدنی نیست. حرکتی که با آفرینش آغاز می‌شود و از مسیر بازخرید گناهان به سوی بازگشت پیروزمندانه‌ی مسیح پیش می‌رود، مسیحی که سوار بر مرکبی از ابر برای داوری زندگان و مردگان خواهد آمد؛ اما دانش بشری و الهی این مسیر را دنبال نمی‌کند: استوار چون بارویی که تسلیم نمی‌شود، آنگاه که فروتن‌ایم، و گوش‌به‌زنگ ندایش تا این راه را دنبال کنیم، ما را به درون راه می‌دهد.