توضیحات

در پشت جلد کتاب می خوانیم:

اومبرتو اکو در جایی گفته است که تلاش کرده سیمونه سیمونینی، روای کتاب گورستان پراگ، را به بدبین ترین، کلبی مسلک ترین و نامطبوع ترین کاراکتر تاریخ ادبیات تبدیل کند. سیمونه سیمونینی، تنها کاراکتر غیر واقعی کتاب گورستان پراگ، رشته ای است که مجموعه ای از آدم ها و اتفاقات قرن نوزدهم را به هم پیوند می دهد و از زبان اواکو حقیقی شگفت آورتر از افسانه را روایت می کند.
حقیقت داستان گورستان پراگ چنان عجیب است که کار نویسنده در تبدیل آن به قصه ای حیرت انگیز چندان دشوار نبوده است. اما این به معنای دست کم گرفتن خلاقیت اکو نیست و حتی اگر بهترین بخش های « گورستان پراگ» آن هایی نباشد که ذهن خلاق اکو ساخته است، او را باید برای روایت زنده و جذاب این حقیقت عجیب تر از افسانه تحسین کرد.

تکه هایی از کتاب آنک نام گل:

جناب پدر روحانی
چه‌قدر عجیب است که چیزی که قرار است دفتر خاطرات باشد (و فقط نویسنده‌اش آن را بخواند) درحال تبدیل‌شدن به وسیله‌ای برای تبادل پیام است. اما من این‌جا هستم و تقریباً با اطمینان از این‌که روزی از این‌جا خواهید گذشت و آن را خواهید خواند، برای شما نامه می‌نویسم.
شما دربارهٔ من خیلی می‌دانید. شما شاهدی بسیار ناخوشایند و زیادی سخت‌گیر هستید.
بله، من اعتراف می‌کنم. رفتارم نسبت به رفقای کاربوناری‌ام و نسبت به ریبادنگو مطابق اخلاقیاتی نبود که شما موعظه می‌کنید. اما بیایید روراست باشیم: ریبادنگو دغل‌باز بود و وقتی دربارهٔ کارهایی که از آن پس کرده‌ام فکر می‌کنم، به‌نظرم می‌رسد که فقط با حقه‌بازها دغل‌بازی کرده‌ام؛ و اما آن پسرها، آن‌ها افراطی بودند و افراطیون وازده‌های زمین‌اند، زیرا به‌واسطهٔ آن‌ها است و اصول مبهمی که از آن پیروی می‌کنند که جنگ‌ها و انقلاب‌ها به وقوع می‌پیوندند؛ و از آن‌جا که من فهمیده بودم که تعداد افراطیون این جهان هرگز کم نمی‌شود، تصمیم گرفتم از افراطی‌گری آن‌ها سود ببرم.