توضیحات

در پشت جلد کتاب می خوانیم:

ثریا با آخرین فرزندش بهزاد، در یکی از محلات قدیمی سمنان در خانه باغی زندگی می کند. وضع اقتصادی او و فرزندانش متوسط است اما براساس گذشته ی سرمایه داری خانوادگی اش این جمله از زبانش نمی افتد: «یک زمانی نصف سمنان مال ما بوده.» در واخر آذر 1385 ساعاتی پیش از مرگش متوجه می شود هنوز می تواند روی زمین ها و مستغلات زیادی ادعای مالکیت داشته باشد. پس از خاکسپاری او، پنج فرزندش سیروس، مرتضی، بابک، فرن و بهزاد این ادعا را پیگیری می کنند. بیدار شدن آرزوها، امیال و بلندپروازی های آن ها ماجراهایی خنده دار و گاه تراژیک را برای خود، خانواده و دوستانشان رقم می زند. روایت ظهور و سقوط این خانواده از سمنان و تهران تا روسیه، هلند و انگلستان را دربرمی گیرد.

مرتضی گفت: « یه چیزی بپرس که فقط مامان بدونه.»
سیروس بعد از چند ثانیه پرسید: « می تونید شماره کارت بانک سپه تون رو به ما بگید؟»
استکان به سرعت سمت اعداد راه افتاده بود که بهزاد آرام دماغش را بالا کشید و گفت: «از حفظ نبود.»
سیروس گفت: « توی این دنیا از حفظ نبود. اون دنیا فرق داره.»
– از متن رمان

توضیحات تکمیلی